630810104

นายกฤตกร ติจะสอน

0628727006

โรคพืช

ภาควิชากีฏวิทยาและโรคพืช

อะโล-แคป-บี

ALo-Cap-B.

โรคที่สําคัญทําความเสียหายให้แก่การปลูกมะเขือเทศมากที่สุด ได้แก่ โรคเหี่ยว เกิดจากการเข้าทําลายของเชื้อ Ralstonia solanacearum และเชื้อรา Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici พบระบาดในทุกแหล่งที่มีการปลูกมะเขือเทศ และที่สําคัญการควบคุมโรคที่มีอาจจะยังไม่สามารถทำได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยเฉพาะการใช้สารเคมีหากใช้ไม่ถูกต้องอาจส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและอาจไม่สามารถควบคุมโรคได้อย่างมีประสิทธิภาพ มีรายงานการนำเอา Bacillus spp. มาใช้ในการควบคุมเชื้อโรคพืชและลดปริมาณเชื้อโรคในดิน จึงอยากจะเสนอแนวคิดการป้องกันโรคเหี่ยวเขียวในมะเขือเทศ โดยใช้ Bacillus หลายสปีซีส์รวมกันมาใช้ในการป้องกันจำกัดโรคเหี่ยวเขียวในมะเขือเทศ โดยสามารถนำมาใช้ก่อนการปลูกและระหว่างการปลูก Bacillus sp. เป็นแบคทีเรียที่ใช้เพื่อควบคุมโรคพืช ซึ่งเป็นแบคที่เรียที่มักพบอยู่ทั่วไปในดิน เศษวัสดุปลูก รากพืช หรือแหล่งน้ำ สามารถสร้างสารในกลุ่ม peptide เช่น lipopeptide ที่มีคุณสมบัติยับยั้งเชื้อจุลินทรีย์ได้หลายชนิด จึงมีความปลอดภัยทั้งผู้ใช้และสิ่งแวดล้อม และมีความทนทานในสภาพแวดล้อม เนื่องจากสามารถสร้างสปอร์ที่เรียกว่าเอนโดสปอร์ซึ่งเป็นโครงสร้างที่มีความทนทานต่อสภาวะแวดล้อมที่ไม่เหมาะสม เช่น อุณหภูมิสูง จึงสามารถปรับตัวให้อยู่ในสภาพธรรมชาติได้ยาวนาน ทำให้แบคทีเรียชนิดนี้มีการนำมาใช้ในการควบคุมโรคพืชกันอย่างแพร่หลาย นอกจากนี้ ในเปลือกว่านหางจระเข้มีสารทุติยภูมิ (Secondary metabolite) มากมายหลายชนิด เช่น สารกลุ่มอัลคาลอยด์ ที่มีรสขม มีฤทธิ์เป็น ด่าง เช่น สารซาโปนิน ไกลโคไซด์ และในยางของว่านหางจระเข้จะมีสารอโลอิน อโลอีโมดินนอกจากนี้ยังพบสารกลุ่มแอนทราควิโนน (anthraquinone) ซึ่งมีคุณสมบัติของสารชนิดนี้คือมีฤทธิ์ในการทำลายและยับยั้งการเจริญของเชื้อราบางชนิดการสกัดสารจากเปลือกว่านหางจระเข้ด้วยตัวทำละลายที่เหมาะสมจึงเป็นทางเลือกหนึ่งในการนำมาควบคุมโรคจากเชื้อสาเหตุโรคพืช อีกทั้งนี้เพื่อนำมาทดแทนการใช้สารเคมีที่ใช้กันในปัจจุบัน

Theme	ชื่อ Theme
1	WELLNESS (สร้างสรรค์ส่งเสริมสุขภาพ)